رفتارهای پرخطر و راهكارها و شیوه های پیشگیری از آن در بین دانش آموزان

 کد استاندارد 92101817

رفتارهای پرخطر و راهكارها و شیوه های پیشگیری از آن در بین دانش آموزان

نوجوانان یکی از قشر های حساس و پر خطر جامعه محسوب می شوند که خطرات و آسیب ها باعث تهدید سلامت روانی آن ها می شود. رفتارهای اجتماعی از این گونه رفتار ها است.

نوجوانان با توجه به تغییرات مربوط به رشد جسمانی شان دچار تغییرات اجتماعی نیز  می شوند بنابراین گام اول برای حمایت از آن ها شناخت این تغییرات و ایجاد سبک های ارتباطی مناسب با آن ها می باشد.خطرات همانند ایجاد بیماری های روانی در فرد سلامت او را تهدید می کند لذا نباید در مقابل این تغییرات عاطفی، نگرش  وخلق و خو ها بی توجه بوده و به سادگی از آن ها عبور کنیم. از سری ایجاد رفتار های پر خطر از نوع خلقی و عاطفی است که در پیشگیری از آن ها در ابتدا مهم ترین نهاد پرورش فرزند یعنی خانواده، سپس مدرسه و وجود متخصصین موثر باشند.

نوجوانانی که دارای آگاهی از سلامت روانی واجتماعی خود هستند نقاط قوت خود را به خوبی شناخته و دارای عزت نفس هستند و می توانند رفتار های اجتماعی سالم داشته و با کنترل عواطف و احساسات از انجام اینگونه رفتار ها خودداری نمایند. یکی از نشونه های رفتار های خود مراقبتی داشتن مهارت نه گفتن در مقابله با موقعیت های خطرآمیز است

توصیه های مورد نیاز به والدین و مدارس

1.      عوامل خطرآمیز دانش آموزان را شناخته و بر مبنای ایجاد برنامه های پیشگیرانه چه در محیط مدرسه و چه در اجتماع آن را کاهش و کنترل کنیم.

2.      با برگزاری جلسات انجمن اولیا و مربیان  و صحبت و سخنرانی درباره سلامت روان فرزندان و استفاده از تابلو اعلانات درباره راه های پیشگیری از آن، سهیم باشیم.

3.      فنون کلاس داری، کنترل وضعیت درسی دانش آموز،بیان دقیق انتظارات و توجه به نقطه نظر ها جهت جلوگیری از آسیب های اجتماعی میان دانش آموزان آن را کنترل کنیم.

4.      داشتن مددکار اجتماعی، غربالگری رفتارهای پر خطر با هدف کمک به مشکلات و شناسایی آن ها تاثیرگذار باشیم.

سبک زندگی فرزندان، کنترل الگوها و ارزش ها، عوامل مرتبط با سبک زندگی نا مناسب نیزازجمله این موارد هستند.

درک گروه سنی پر خطر نوجوانان باعث پیشگیری از وقوع جرم می شود چرا که میان محیط خانواده و انجام رفتار های خطر آمیز مانند مصرف سیگار و مواد مخدر،رانندگی پر خطر،خطر پذیری جنسی و... رابطه وجود دارد.با توجه به نتایج تحقیقات و بررسی های به عمل آمده خطر پذیری در نوجوانانی که از شیوه های اقتدارگر تربیتی پایین برخوردار بودند بالاتر است با شناخت عوامل موثر مربوط به اثرپذیری خانواده بر ایجاد رفتار های پر خطر مانند ابراز خشونت، سطح اقتصادی پایین خانواده،برقراری رابطه دوستی با جنس مخالف وهمزمان عملی کردن راه های اجرایی در این سطح برای کاهش اینگونه رفتار ها نقش داشته باشیم.

افزایش آسیب‌های اجتماعی در نوجوانان از سوی جامعه‌شناسان و روان‌شناسان مورد توجه قرار گرفته است به طوری که  در تحقیقات منتشر شده برخی آسیب‌های اجتماعی مانند رابطه با جنس خالف، تمایل به مصرف سیگار و قلیان، انجام رفتار های خشونت آمیز میان والدین و نوجوانان گزارش شده است. توجه به اینکه این آسیب های اجتماعی در ابتدا از جامعه نشآت می گیرد اما برای در امان ماندن در محیط مدرسه و مراقبت کردن دانش آموزان درمقابل این آسیب ها نیازمند اجرایی شدن برنامه های آموزشی از سوی آموزش و پرورش می باشد. بقیه نهاد ها با ارائه سیستم تعلیم و تربیتی و دستگاه های هدفمند سازی و اولویت بندی در اجرای برنامه ها نقش مهمی در این زمینه ایفا می کنند.