تبیین نظارت بالینی در نظام آموزشی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا فرایندی نظام‌مند برای بهبود کیفیت تدریس و رشد حرفه‌ای معلمان به شمار می‌آید. در این نوع نظارت، هدف صرفاً ارزیابی عملکرد معلم نیست، بلکه تمرکز بر تعامل سازنده بین ناظر و معلم و یافتن راهکارهایی برای ارتقای فرایند یاددهی-یادگیری است. نظارت بالینی به معلمان کمک می‌کند تا نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کرده و با بازخوردهای دقیق و علمی، در مسیر توسعه حرفه‌ای گام بردارند.

از سوی دیگر، تبیین و اجرای صحیح نظارت بالینی می‌تواند به ایجاد فرهنگ یادگیری مداوم در مدارس بینجامد. هنگامی که معلمان در فضایی امن و حمایتی تجربه‌های آموزشی خود را بازتاب می‌دهند، زمینه برای نوآوری و به‌کارگیری روش‌های نوین تدریس فراهم می‌شود. علاوه بر این، نظارت بالینی موجب تقویت همکاری میان همکاران آموزشی و مدیران می‌گردد و در نهایت، کیفیت آموزش و یادگیری دانش‌آموزان را به شکل معناداری ارتقا می‌دهد.